Svankmajer podszył współczesną Pragę elementami faustowskiej legendy. Mamy tu anioły i diabły, podpisany krwią cyrograf, komicznego ucznia czarnoksiężnika, glinianego golema – Homunkulusa oraz ramę teatralnej sceny, na której wszystko się rozgrywa. Są to skojarzone na zasadzie gry wyobraźni strzępki, a nie składająca się w spójną fabułę realizacja dramatu Goethego (albo innego ujęcia średniowiecznej legendy). Spośród filmów Svankmajera „Faust” jest najkonsekwentniej poddany pozornej logice snu. Bohater, wracający do Pragi z podróży, otrzymuje swoiste zaproszenie do zostania Faustem. Niczym aktor wypełnia epizody kojarzące się z postacią legendarnego czarnoksiężnika – zapewne jako nie pierwszy i nie ostatni Prażanin. Jak przystało na surrealistyczną, choć jednocześnie bardzo zmysłową wizję, można tu wychwytywać ciekawie ujęte mity, nawiązania, aluzje, a nie logiczne treści.
Wielkim walorem „Fausta” jest specyficzna atmosfera. Svankmajer wydobywa ze starej legendy to co w niej ludyczne i w intrygujący sposób kiczowate. Jednocześnie istotnym bohaterem filmu czyni współczesną Pragę. Akcja przenosi się z ruchliwej, raczej niepieknej ulicy w wiekowe, murszejące zaułki i zapuszczone podziemia. Za bohaterem trafiamy do ukrytego w kompletnej ruderze teatru i typowo czeskiej knajpy, wypełnionej hrabalowskimi indywiduami...
Być może w pewnych partiach film nieco przygasa. Moim zdaniem za długo ciągną się sekwencje z drewnianymi kukłami. Nie zmienia to jednak faktu, że jest to obraz bardzo interesujący, głęboko zanurzony w fundamentalne tematy kultury, do tego nasycony fascynującym klimatem. Wśród dzieł Svankmajera postawiłbym go zaraz po genialnych „Spiskowcach rozkoszy”.

Jeszcze zasłyszana c i e k a w o s t k a:
Powstawaniu filmu towarzyszył podobno niebywały pech. Operator w trakcie zdjęć przewrócił się tak niefortunnie, że rozbił kamerę i stracił 5 zębów. Producentowi skradziono samochód, a do tego złodziej uciekając rozjechał jego ulubionego psa. Aktor grający główną rolę w czasie zdjęć ciągle chorował i zmarł 2 tygodnie przed premierą filmu!
Svankmajer nie obwinia za to wszystko doktora Fausta...